Pagtaliwan

May kapagrus nga galatay
sa akun butkun
agud dya iuntay para kanimo,
samtang ginalantaw ko
ang imong likod
ang imong pakpak nga naghumlad
sa imong hana nga paglupad.

Andut hapus lang ang pagbiya
kon ang atun mga dagway,
ang atun mga butkun kag mga tudlo
ginahaplit kang hangin—
apa nga hangin
maluib nga hangin—
sa tion kang atun pagbulagay?

May kapagrus nga galatay
sa akun butkun
nga sarang ko matatap.
Ugaring dyang akun mga tudlo
nangin handurawan
kang atun pagbulag—
mga tudlo nga sara sara
ipahid ko sa akun luha.

Kum-un ko run gid lang
ang akun alima
agud ang akun mga tudlo
sarang ko mapadulot sa malum-uk
ko nga palad.
Sa dyang paagi,
malubung ko ang ‘tong kahapunanun—
paghumlad mo kang imong pakpak
dayon mo nga paglupad—
agud daad akun punggan
ang imong pagtaliwan.


Paglisan

May lakas na tumatawid
sa aking braso
upang ito’y iuntay para sa’yo,
habang pinagmamasdan ko
ang iyong likod
ang iyong pakpak na naghumlad
sa iyong tangkang paglipad.

Bakit madali lang ang pag-iwan
kung ang ating mga mukha,
ang ating mga bisig at ating mga daliri
hinahaplos ng hangin—
piping hangin
mapagkanulong hangin
sa panahon ng ating paghihiwalay?

May lakas na tumatawid
sa aking braso
na makakayanan kong alagaan
ngunit itong aking mga daliri’y
nagiging alaala lamang
ng ating paghihiwalay—
mga daliring isa isa kong
ipahid sa aking mga luha.

Kum-un ko na lamang
ang aking kamay
ang aking mga daliri
na maibaon ko sa malambok
kong palad.
Sa ganitong paraan lamang
mailibing ko ang yaong takipsilim—
paghumlad ng iyong pakpak
tuluyan mong paglipad—
upang sana’y napigilan ko
ang iyong paglisan.